• 1.jpg
  • a1.jpg
  • b.jpg
  • d.jpg
  • f.jpg
  • g.jpg
  • h.jpg
  • j.jpg
  • k.jpg
  • l.jpg
  • m.jpg
  • n.jpg
  • o.jpg
  • p.jpg
  • r.jpg
  • t.jpg
  • u.jpg
  • w.jpg
  • x.jpg
  • y.jpg
  • y1.jpg
  • y2.jpg
  • y3.jpg
  • y4.jpg
  • y5.jpg
  • y6.jpg
  • y7.jpg
  • y8.jpg
Start RODZIC Porady pedagogiczne Nadpobudliwość psychoruchowa
Nadpobudliwość psychoruchowa Email
Wpisany przez Administrator   
czwartek, 20 stycznia 2011 14:18

NADPOBUDLIWOŚĆ PSYCHORUCHOWA

 

Objawy

•    Niepokój ruchowy
•    Trudności w spokojnym siedzeniu w jednym miejscu
•    Łatwość oderwania uwagi od tego co dziecko robi w danej chwili
•    Niemożność czekania na swoją kolej
•    Udzielanie odpowiedzi przed zakończeniem pytania
•    Trudności ze spełnianiem poleceń, które nie wynikają w tym przypadku z nieposłuszeństwa wobec rodziców czy nauczycieli
•    Trudności w skupianiu uwagi
•    Przechodzenie od jednego niezakończonego zadania do drugiego
•    Trudności w zabawie po cichu
•    Nadmierna gadatliwość
•    Przerywanie  rozmowy innym
•    Dziecko sprawia wrażenie, że nie słucha co się do niego mówi
•    Gubienie rzeczy
•    Niebezpieczne zachowania czyli „ szukanie guza’ praktycznie wszędzie: w domu, w szkole, na podwórku, podczas zabawy z innymi dziećmi


Rola rodziców

•    Nagradzanie dobrego zachowania
•    Zawsze gdy dziecko o coś prosimy, należy z nim nawiązać kontakt wzrokowy, czyli trzeba z nim uważnie porozmawiać patrząc mu w oczy
•    Dawanie dziecku do wykonania tylko jednego zadania jednocześnie
•    Dbanie o robienie krótkich przerw w wykonywaniu zadanych czynności
•    Przerwanie złego zachowania zanim się nasili
•    Zainteresowanie się tym co dziecko robi i nagradzanie go za  wykonaną pracę pochwałą
•    Pokazywanie dziecku jego zalet, uwypuklanie tego z czym radzi sobie, jako motywacji do dalszej nauki
•    Nie pozwalanie dziecku na bycie „szefem” i  nie podporządkowywanie się jego żądaniom
•    Wyrażanie przez dziecko i przez rodziców swoich odczuć (zarówno niezadowolenia i złości jak i zadowolenia) w sposób spokojny. Wymaga to nie lada opanowania, dlatego należy trenować taki sposób rozmowy
•    Realistyczna ocena tego czego można od dziecka oczekiwać
•    Istotna jest współpraca rodziców nauczycieli, wychowawców, lekarza, terapeutów szkolnych oraz wytłumaczenie rodzicom istoty problemu nadpobudliwości, ich roli i zachowania się w różnych sytuacjach


Rola nauczyciela

•    Wymaganie od dziecka wykonywania tylko takich zadań, które może wykonać w krótkim czasie
•    Jasne formułowanie oczekiwań
•    W razie nie wykonania zadania natychmiastowe wyciągnięcie konsekwencji. Potem dziecko nadpobudliwe zapomina co miało zrobić czy też co zrobiło nieprawidłowo
•    Nagradzanie dobrych zachowań
•    Ścisła współpraca z rodzicami
•    Realistyczna ocena tego co dziecko jest w stanie wykonać





Opracowała:  mgr Aniela  Sawulska

 
Projekt i wykonanie - E. Szymaniec, 2010